BİZİ MASANIN DIŞINA İTMEK İSTEYENLER
MASANIN DIŞINA İTİLE
HALİSA İLAHİLERİNİN HEPSİNİ BURADAN OKUYABİLİRSİNİZ
HALİSA İLAHİLERİNİN VİDEOLARIN BURADAN İZLEYEBİLİRSİNİZ

19 Nisan 2018 Perşembe

MEHMET BABA İLAHİLERİ

GÖNLÜMÜZDE SEVDASI VAR



Gönlümüzde sevdası var
Daim içimizi yakar
Burnumuzda her dem tüter
Mehmet Baba ey nazlı yar.

Seni seven her kim varsa
Günahları onu sarsa
Başı değer belki arşa
Genişler hem kabri darsa.

Seni sevmek yüce sultan
Bize kısmet oldu Hak’tan
Seni seven her bir insan
Her dem mutlu olur inan.

Gelen sever giden sever
Olurlar hemen derbeder
Ne hüzün kalır ne keder
Bunları hepten terkeder.

Ahmet kulun seni sever
Seni seveni de sever
Seni sevmek her şey değer
Bize herşey sensin meğer.

             AHMET KULOĞLU

TEVHİD 



Allah vardır ve birdir hem de Subhan
Ezelden ebede Rahim ve Rahman
"Zikirle mutmain olur" der Kur’an
Beni zikredin der yüce yaradan

"Ashabım ’n’aparsınız?" der peygamber (S.A.V)
"Ey Resul (S.A.V.) illallah deriz beraber"
Onlar demiş biz de deriz beraber
Öyle bir deriz ki derler derbeder

Biz doladık tevhidi dilimize
Her dem şiar ettik hem kendimize
Biz tevhide aşık tevhid de bize
Bu canlar çıkarlar tevhidle düze

Ne zaman nerede söylersen söyle
Oturup etrafa bakarken söyle
Sırtüstü uzanıp yatarken söyle
Sen nasıl istersen illâ ki söyle.

Ah bu gönlüm güzel söylersin amma
Sen de söyle durma zikret daima
Hem sabaha ersen hem de akşama
Kış,bahar,yaz,güzde zikret daima
             AHMET KULOĞLU

ALİ İLE ÖMER BENİM KARDEŞİM 



Ali ile Ömer benim kardeşim
Harun ila Yahya benim sırdaşım
Bağlum’dadır bak benim mezartaşım
Mehmet Baba cennette arkadaşım.

Varmı bunun üstüne laf söyleyen?
Bu bir yalan böyle bir şey yok diyen!
Bu bir imza.Görsün işte görmeyen
Hem kalmasın artık bilen bilmeyen.

Sözler benim kalem benim kime ne?
Yazan eller Ahmed’inse size ne?
Varın yazın siz de bunun üstüne
Mürekkebi Mehmet Baba verirse.

Kul Ahmet demezler mi ya namıma?
Ezelden yazılmış benim alnıma
Yaraşmaz ki eza vermek şanıma
Ancak ölür kasdedenler canıma.

Müridin bir isteği olsa Can’dan
Hemen olur vakit geçmez aradan
Hazinesin sana açmış yaradan
Kim ne söyler kim ne anlar buradan.

Bunların hepsi hak ve hakikattir
Anlayana bilene meziyettir
İnanmayana ise eziyettir
Onun sonu herkese bir ibrettir.

Ben söylerim Kul Ahmet alır yazar
İhvanlar bunda şaşılacak ne var?
Ben demeden dedi demen ey canlar
Diyenlere sorun bilirler onlar.

GÜL BAĞINDA 

Kadere bak koydu beni
Has bahçenin bağına 
Ayak idik baş ettiler
Gül bağında bağında

Yana yana köz olalım
Köz olup can bulalım 
Yüce dosta dost olalım
Gül bağında  bağında

Bülbül öter güller açar
Tüm melekler nur saçar 
Tüm şeytanlar kaldı naçar
Gül bağında   bağında.

Fırtınalar kırar geçer
Boranda yel sert eser  
Bi bakmışsın güneş açar
Gül bağında bağında

Bu bağ kimin deme sakın
Mehmet Baba var bakın
Edebsizlik etme sakın
Gül bağında bağında

Bu bağın bir sahibi var
Sahibi o nazlı yar 
Ötmen için izin sorar
Gül bağında bağında

Her daim Allah diyelim
Kendimizden geçelim 
Gelin canlar biz ötelim
Gül bağında bağında

Mehmet baba başlarında
Çavuşları yanında
Kadın erkek etrafında
Gül bağında bağında

Tamamlandı seyrü sulük
İhvanlar bölük bölük
Kadın,erkek,çoluk,çocuk
Gül bağında bağında

Kul Ahmed’im neler söyler
Dili der hem gönlü der
Seni bilir seni söyler
Gül bağında bağında

GEREK 



Hû aşkını bilmek gerek
Hû aşkına ermek gerek
Hû aşkına ermek için
Bin kere bin ölmek gerek.

Hû diyelim Hû olalım
Hû’nun tadına varalım
Hû tadına varmak için
İş bu candan geçmek gerek.

Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla de sen
Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla seslen
Onlar kabul olur hemen
Her bir zaman demek gerek.

Hû diyenin ömrü uzar
Mezarında güller açar
Etrafa mis amber saçar
O kokuyu almak gerek.

Ah bu gönlüm  sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Kul Ahmed’im  sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Hù ismini aşkla şevkle
Daim zikir etmek gerek.
             AHMET KULOĞLU

BİZİM KÖYÜMÜZ 



Gel beraber gidelim
Şu bizim köyümüze
Orda neler var imiş
Göstereyim ben size

Daim aşk,feyz,nur akar
Bizim bir çeşmemiz var
O çeşmenin başında
Hasan’la Hüseyin(R.A.) var

İçinde kevser akar
Billur ırmakları var
Bizim köyün orada
Yakut köşkleri parlar.

Her bir dalında inci
Dizilidir hep inci
Bahçesinde ihvanlar
Birincidir birinci

Gel sende gel kardeşim
Bu bahçeye girelim
Bu bahçede beraber
Hep murada erelim.

İşte bizim köyümüz
Cennetteki evimiz
Bizi seven ey dostlar
Sizleri de bekleriz

Bu bahçeye bahçevan
Alır mı bizi heman
Bizi de alsın dostlar
İsteriz bahçevandan

Kul Ahmed’i dinleyin
Bahçeye siz de girin
Ne emeliniz varsa
Hemen onlara erin.

ZİYARET 



Hazreti Osman’dan (R.A) gelir sülâlen
Bak bunu bilir onsekizbin âlem
Asılsız şey nasıl yazar bu kalem
Sonuca katlanır ibreti âlem

Kıyamete kadar batmaz güneşin
Dünyada yoktur ne dengin ne eşin
Bindörtyüzotuzyedi uçup gidişin
Lakin gönlümüzde o şen gülüşün

Ziyarete geldiniz burya madem
Okuyun ruhuna salat-ı selâm
Dua edin ümmete üç-beş kelâm
Dahi kendinize dua vesselâm.

Kardeşim gözyaşı boşa dökülmez
Gelene acınır boynu bükülmez
Olmaz ki bu diye geri dönülmez
Burada dualar geri çevrilmez
             AHMET KULOĞLU

BİZ GİDER İSEK 



Ah bu yerlerden yar biz gider isek
Bizim yerimizi kim dolduracak?

Bu gönülden sizi biz siler isek
Bu koca dünyayı kim kaldıracak?

Dünya dediğin şey az mı sanırsın?
Onu amel ile kim dolduracak?

Biz amelleri salih yapar isek
O salih ameli kim durduracak?

Kul Ahmed’im seni biz sever isek
Bunu gönüllerden kim sildirecek?
             AHMET KULOĞLU

KİM KİM? 



Mehmet dili bunu diyen
Âsân olur O’na uyan
Ahmed’in kalemi yazan
Pişman olur inanmayan.

O’na uyan O’na koşa
Bak uyanlar hep pür neşe
Hemen olur kırkbir köşe
Herkes şaşar iş bu işe

Sor bir Ahmet efendi kim?
Bir de kendine sor ben kim?
Alırsın cevabı belkim
Mehmet Baba der ki sen kim?

Tartarmı O’nu sanırsın?
Çeyrek altın mı alırsın?
Şunu bi tartıver dersin
Kuyumcuya affedersin.

Sanırsın sen peygambersin
O’nu öyle yargılarsın
Kalem kırıp hem kesersin
Cehennemlik der geçersin.

Sorulmaz mı sana bir gün 
Sanki yoktur kaşın gözün?
Başkasına ne bakarsın
Temiz tut sen kendi özün.

Rabıtayla bir kere sor
Mehmet Baba bu soru zor?
Ahmet Abi. Görürüz hor
Orada sen halini gör.

GÜL 



Gel arkadaş bizim ele
Zikredelim senin ile
Allah’ı yapıştır dile
Orada dönersin güle

Bak sen yanmış gül bülbüle
Bülbül yanık zaten güle
Bu yüzden hep konar güle
Aşkları düşmüştür dile

Biraz gayret et sen hele
Gel sen de kon ah şu güle
Daim şükret iş bu hale
Sende dönersin bülbüle

Kul Ahmed’im hergün gele
Bu mecliste bu güzele
Öter yanık suzan ile
İsmin anar hem cûş ile

Bilemedik birgün bile
Nasıl geçmiş onca sene
Doyamadık birgün bile
Doyamadık biz O güle
             AHMET KULOĞLU

YAR YAR 



Mis kokulu cennetinde 
Gül dalına konarız yar yar. 
Biz bu aşkın bahçesinde 
Bülbül olur öteriz yar yar. 

Aşkın ile divaneyiz 
Pür nur olur parlarız yar yar. 
Sabah akşam pervaneyiz 
Etrafında döneriz yar yar. 

Yaya gider iremlere
Biz onlara bakmayız yar yar. 
Mehmet Baba bak bizlere 
Burak vermiş uçarız yar yar. 

Söyleme deseler herdem
Biz Hak için söyleriz yar yar. 
Türlü eza etseler hem 
Hep güler de geçeriz yar yar. 

Kul Ahmed’im bir gün ola 
Ömür biter gideriz yar yar. 
Cenazemiz bir papazla 
Kılınır da göçeriz yar yar.
             AHMET KULOĞLU

TANIYAMADIK 



Kim ne söylerse hemen inandık.
Bu yalanlara biz hemen kandık.
Anlayamadık anlayamadık
Ey can biz seni tanıyamadık.

Çok çekiştirir sonra gülerdik.
Arkandan atar sana söverdik
Sandık ki ey yar vuslata erdik
Ey can biz seni tanıyamadık.

Türlü engeller koyulmuş yola.
Hangi göz göre hangi göz bula.
Bazı zamanlar gelse de dile.
Ey can biz seni tanıyamadık.

Kul Ahmet derki dayanın canlar.
Şeytana söz yok inanan anlar.
Daha da varsa anlamayanlar.
Ezelden beri sizi tanırdık.

Geleceğe bak geçmişi bırak.
Demiş Geylânî ey hain çırak.
N’etsen nafile ınadı bırak.
Şimdi de bizi tanımamışsın.
             AHMET KULOĞLU

YAŞLAR 



Geldim otuz yaşına
Öldüm kara kaşına
Ne zaman kondu bilmem
Talih kuşu başıma

Kırk yaşına gelince
Aldı beni düşünce
Aklım başıma geldi
Ak başıma düşünce

Elli dedimki karar
Hayatına ver ayar
Mevlam bir ömür vermiş
Bilmem ne kadar yaşar.

Merdiveni dayadım
Altmışıma ben vardım
Bu ne güzellik ya Rab
Bütün ömrü kurtardım.

Yetmiş tatlı bir bahar
Ona yetişen anlar
Askere gidecekmiş
Benim şirin torunlar.

İnsan seksen olunca
Yaş kemale erince
Hayat başka oluyor
Bak bu yaşa gelince.

Ahmet doksan görür mü?
Bu kadarda yürür mü?
Sorsalar bana şimdi
Hayırlı bir ömür mü?
             AHMET KULOĞLU

YARIN Kİ GÜN 



Der dururduk yarın ki gün.
Geldi çattı bugün o gün.
Hep sevinin dostlar bugün
Neşeyle geçsin her bir gün

Ulumuş hem kurdun erken
Yüce Hakk’ı seyrederken
Nöbet sana gelmiş derken
Seyrederken seyrederken

Geçmişi bir bırakalım
Önümüze biz bakalım
Af dileyip yalvaralım
Sabah akşam ey Allah’ım

Haddi aşan kaldı geri
Aşmayanlar hep ileri
Mehmet Baba dedi beri
İhvanlarım gelin beri

Neler oldu bak burada
Sevenler erdi murada
Sevmeyenler birada
Doluştular gayyalara

Kul Ahmed’im sen ne dersin?
Dileyelim herdem gelsin
Çeşmimizi hep o silsin.
Göz yaşımız hemen dinsin

             AHMET KULOĞLU

HEM HÂL OLUP 



Hem hal olup O’nla olmak
Gönle girip gönle dolmak
Ağlayuben senle gülmek
Yüce Hakk’a ermek demek

Hakk’a eren bunu bilir
Hep kendini O’na verir
Bu sözlerim O’ndan gelir
O’na eren O’ndan bilir

Değil midir Hak’tan gelir
Başa gelen hayır ve şer
Sıralanmış üçer beşer
Sen sanırsın işler beşer

Ne olurdu sabreylesen
Kazanırdın elbette sen
Yanlışından döndün erken
Yine buna şükreyle sen

Hem seversin sevilirsin
El üstünde tutulursun
Ahmet ne kısmetli kulsun
Senin neşen daim olsun
             AHMET KULOĞLU

BEN SENİ SEVERİM CANDAN İLERİ 



Ben seni severim candan ileri
Her dem sana yandım candan içeri
Gözlerine bakıp daldım içeri
Anında bağlanıp kaldım içeri

Senin aşkın bize can verir canan
Canana can feda olsun ey canan
Seni gördüm orda Hak ile yanan
Anında bağlanıp kaldım ey canan

Ne yazarsın Ahmet bütün bunları
Giderir elbet bin türlü bunları 
Sana bakınca hep gördüm bunları
Anında bağlanıp attım onları
             AHMET KULOĞLU

GÖZ 



Sen var iken görmez bu göz.
Mavi,yeşil,ela bir göz.
Biz ezelden verdik bir söz.
Senden başka görmez bu göz.

Görse idi ne olurdu.
Bir tufana tutulurdu.
Her bir gözü oyulurdu.
Senden başka görmez bu göz.


Biz görelim her dem seni.
Ne kadar da olsak deni.
Sen var iken ey Medenî(MEDİNELİ)
Senden başka görmez bu göz.
             AHMET KULOĞLU

HÛ DİYELİM 




Gel beraber zikredelim
Yüce Hakk’ı senin ile.
Hu diyelim Hu diyelim 
Cûş edelim senin ile.

Hu diyelim Hu diyelim 
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim cûş edelim
Cûş edelim Hu diyelim 

Köz olalım için için
Hû diyerek Allah için
Kör şeytanı yenmek için
Cûş edelim senin ile.

Hu diyelim Hu diyelim 
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim cûş edelim
Cûş edelim Hu diyelim

             AHMET KULOĞLU

zaman:
Etiketler: , , , , , , , , , , , ,

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder